Op Natuurbegraafplaats De Utrecht noteren we ieder kwartaal welke soorten vogels, insecten, amfibieën, reptielen en bloemen voorkomen. We doen dat om te zien of onze inspanningen om de biodiversiteit op ons terrein te laten toenemen effect hebben.
Werken aan biodiversiteit vergt, naast een lange adem, ook een beetje geluk. Met dat laatste zat het niet echt mee de laatste jaren. Zo was 2022 een extreem droog jaar. Veel bomen, struiken en bloemen hadden daar last van en aangezien zij belangrijke voedselproducenten zijn voor vogels en insecten maakten ook díe een moeilijk jaar door. Dít jaar was het (tot nu toe) uitzonderlijk fris en nat. Daar hebben met name vlinders last van. De vleugels van vlinders fungeren als zonnepanelen; ze hebben veel warmte (en droge lucht) nodig om te kunnen vliegen. Maar als er geen zon is, kan de batterij niet worden geladen en valt de motor stil.
Vlinders en libellen spreken tot onze verbeelding. De libelle is in staat van kleur te veranderen: hij maakt letterlijk een transformatie door. De libelle staat daarom ook wel symbool voor groei en verandering. Zijn vleugels brengen de libelle waar de wind hem naartoe voert. Hij heeft maar te accepteren wat er op zijn pad komt, zoals wij mensen het ook moeten doen met wat ons wordt toebedeeld en komt aanwaaien. In juli zijn onder meer de grote keizerlibel en de bloedrode heidelibel op ons terrein aangetroffen. Een genot om naar te kijken.
En dan de vlinder, met zijn indrukwekkende transformatie van rups tot pop tot vlinder. Een vlinder staat symbool voor de ontwikkeling die een levend wezen doormaakt en misschien ook wel voor de kwetsbaarheid van dat leven. 2024 is (vooralsnog) een slecht vlinderjaar. Toch laten ook dit jaar de vlinders zich weer zien op de Utrecht. In juli zijn onder meer het icarusblauwtje en het landkaartje waargenomen. ‘Landkaartje’: alleen al de naam van deze vlinder ademt poëzie! Het icarusblauwtje haalt zijn nectar uit vlinderbloemigen, zoals lupine- en klaversoorten. Soorten die we hebben gezaaid. Onze inspanningen lijken dus hun vruchten af te werpen.
Vlinders en libellen zijn erg gevoelig voor de omstandigheden. Soms is het te droog voor ze, dan weer te nat en te koud. De neerslag van stikstof doet bepaalde plantensoorten – en daarmee ook dierensoorten – ook al geen goed. Toch hebben we niet het gevoel dat we aan het vechten zijn tegen de bierkaai. Ups en downs horen bij het leven. Je moet een beetje vertrouwen hebben in de toekomst – niets is zo veerkrachtig als de natuur. Er komen ook weer goede tijden, ook voor de vlinders en de libellen. Dit natte voorjaar was namelijk goed nieuws voor zogenaamde waardplanten: de planten waarop vlinders en libellen hun eitjes leggen. Met een beetje geluk wordt 2025 een fantastisch vlinder- en libellenjaar. Wil je zo lang niet wachten? Kom ze dan nú bewonderen op De Utrecht!