Dikwijls wanneer ik hier op De Utrecht over de natuurbegraafplaats wandel mijmer ik over mijn contacten met de bezoekers en hun ervaringen. Wanneer het levenseinde nadert hebben veel mensen behoefte aan een vorm van overzicht op het leven. Sommigen regelen hun aardse zaken, stellen hun afscheid samen, tot en met de muziek voor hun begrafenis. Anderen ruimen het huis op als een vorm van afscheid nemen, en willen alle geliefde spulletjes nog een keer in de hand houden. Weer anderen bezoeken hun familie, de vrienden en kennissen, of gaan op reis naar plekken die ze mooi vonden of nog niet kenden. Het valt op dat al die activiteiten nooit echt voldoening geven of de rust brengen waar men naar op zoek is. Ze zijn te fragmentarisch, er ontbreekt een echt overzicht op het leven zoals dat geweest is.
Waarschijnlijk omdat dat het moeilijkst is, je eigen leven te overzien, met alle ups en downs, de blije en droevige tijden. Om te weten wie of wat echt van belang was. Natuurlijk waren er de ouders, de familie, maar er waren ook toevallige ontmoetingen die een diepe indruk maakten, onbekenden die een belangrijke rol speelden, de eerste verliefdheid, schoolvrienden die uit het oog zijn geraakt. Er waren verhuizingen, momenten van onbegrip, de coronaperiode, het wereldnieuws dat indruk maakte.
Veel van die zaken worden nooit besproken, zijn vergeten of ergens verstopt. Andere mensen weten daar niets van en daarom is het lastig ze achteraf een plek te geven in je levensverhaal zonder dat ze uit de toon vallen, of op hun juiste merites begrepen worden. Het lijkt me een mooi wanneer iemand in staat is dat eigen gevoel onder woorden te brengen. Maar hoe doe je dat op een juiste manier? Wat als we nou eens hier op de natuurbegraafplaats dat samen proberen, dacht ik, in een korte cursus van een paar bijeenkomsten. Dat we mensen de mogelijkheid bieden om hun eigen verhaal te leren schrijven, onbelemmerd, in een vrije en rustige ambiance. Niet al te veel deelnemers en een ongedwongen sfeer.
Ik sprak er met een vriend van me over die veel met schrijven bezig is en vroeg hem of hij op een niet al te moeilijke manier inzicht zou kunnen geven hoe je zoiets aanpakt. Zo is dit idee geboren, op een spontane wijze. Binnenkort staan er twee voorbeelddagen gepland om kennis te maken met hoe we dit zullen aanpakken bij ons op natuurbegraafplaats. In het najaar volgt dan de echte cursus van vijf dagen.
Misschien is dit ook iets voor u? Lees eens hier eens daar wordt uitgelegd wat we gaan doen en wat u zal worden aangereikt. Spannend niet?