“Tot de dood ons samen brengt…. ”
U denkt: dat moet een verschrijving zijn. Het is toch ‘tot de dood ons scheidt’? Meestal wel inderdaad. Maar niet altijd.
Onlangs had ik op Natuurbegraafplaats De Utrecht een oudere meneer en mevrouw op bezoek, die duidelijk meer van elkaar waren dan vrienden. Ze stelden me allerlei vragen. Zo had de man vragen over het herbegraven van zijn vrouw. Ik begreep het niet; zijn vrouw stond er toch bij?
Het zat anders. Beiden waren jarenlang getrouwd geweest en allebei hadden ze hun partner verloren. Die overleden partners lagen begraven op dezelfde, traditionele begraafplaats, tegenover elkaar aan hetzelfde pad. Daar hadden de achtergebleven man en vrouw elkaar leren kennen. Geleidelijk ontstond er iets moois tussen de twee, die als het ware door de dood zijn samengebracht.
Ik vertelde de man en de vrouw over de mogelijkheid van een dubbelbreed graf. Bij ons op Natuurbegraafplaats De Utrecht zijn dat twee graven naast elkaar. Dat wilden ze niet. Ze wilden ieder een eigen graf, waar ze samen met hun inmiddels overleden partner begraven wilden worden.
Vandaar dat onlangs de resten van de overleden man zijn opgegraven en zijn herbegraven op De Utrecht. Het was een mooie, sobere ceremonie, waarbij het Ave Maria werd gezongen en een geestelijke de plek wijdde met wijwater en een buxustak. De kinderen sloten daarna het graf. Zodra de grafrusttermijn van de overleden vrouw is verstreken worden haar resten ook overgebracht naar De Utrecht.
De man en de vrouw hebben voor hun beider graven een prachtige plek uitgezocht, een intieme ‘dennenkathedraal’ omzoomd door dennenbomen. De beide graven liggen hooguit drie meter van elkaar. Zo geven deze man en vrouw uitdrukking aan enerzijds hun verbondenheid met de partner met wie ze jarenlang lief en leed hebben gedeeld, en anderzijds de band met hun nieuwe geliefde. Vier mensen wier levens met elkaar zijn verstrengeld vinden hier straks eeuwige rust – want op De Utrecht verstrijkt de grafrust nooit.
Wie jarenlang met iemand samen is geweest, kan zich vaak geen voorstelling maken van een nieuwe relatie. Die mevrouw vertelde me: “Toen mijn man was overleden, wist ik zeker dat ik nooit meer een ander wilde.” Maar het kan verkeren.